Jesus — Rabbi en Geneser III

17 Maart 2021

“He who thinks half-heartedly
will not believe in God;
but he who really thinks
has to believe in God.”
― Isaac Newton —

Ons sit ons gesprek oor JESUS voort … en het reeds gesels oor die inhoud en invloed van sy lewe. Laas week het ons spesifiek stilgestaan by Matteus se interpretasie oor Jesus se geboorte. Hierdie week gaan ons twee aspekte van sy lering, wat ook direk verantwoordelik was vir sy dood, van nader bekyk.

Agtergrond: Ons glo dat God die konstante krag en energie is wat die ganse skepping in harmonie en balans hou. Trouens, die planmatigheid in die ganse heelal is Godlooflik (i.p.v. ongelooflik).

Die Goddelike is nie onderworpe aan ‘verandering’ nie — the truth is always true. Die menslike ervaring, persepsie, en interpretasie van hierdie Waarheid is gedurig onderworpe aan ŉ nuwe verstaan, verandering, en vernuwing. Selfs die geskiedenis van die Bybel is ŉ storie van ewigdurende verandering oor hoe die mens God ervaar en verstaan.

Dink aan die Ou Testament se verstaan van God as ŉ ‘tribal chief’ wat opdrag gee om die vyande van die Israeliete te gaan verpletter — selfs opdrag gee om volksmoord te pleeg — maar as Jesus praat oor God dan is sy opdrag om ‘ons vyande te vergewe en lief te hê…’

Wat het verander? Vir Jesus gaan dit om God te herken in elke aspek van ons menswees; om God te erken in elke aksie en reaksie van ons menslike handel en wandel; en om God te ken in ŉ nuwe verstaan van hoe God in mens, en mens in God manifesteer.

Vir Jesus is God beide transendent (beyond human understanding) en immanent (an internal and inclusive experience). In beide gevalle is LIEFDE die brug tussen die twee en in LIEFDE word dit moontlik om God sigbaar te maak aan almal om ons.

Om die geboorte, lewe, en sterwe van Jesus werklik te verstaan, moet ons ons Westerse bril afhaal en die Evangelies lees deur die bril van ŉ Jood.

Die Evangelie van Johannes:

Hierdie boek is geskryf tussen 90 en 110CE. Dit is 60, 70 jaar ná die dood van Jesus. Dit is geskryf ná die val van Jerusalem (70CE) en ná die Joodse Christene uit die tempel en sinagoge verban is (88CE). Verskeie outeurs het oor ŉ 20 jaar tydperk meegedoen aan die skryf van hierdie formidabele boek.

Die Evangelie van Johannes is geskryf in poëtiese formaat. Daar is ritmiese taal, nie noodwendig rym nie. Kort frases van ongeveer ewe lank met herhaalde woorde en frases. Dit is geweef in progressiewe denke, beelde, simbole, en metafore met meer dialoë as in enige van die ander Evangelies.

Wat is die Evangelie van Johannes se interpretasie van Jesus?

Om die Teenwoordigheid van God te openbaar — om God sigbaar te maak vir die wêreld
Om ons op te roep om bewustelik en aandagtig te leef — waar Seun van die Mens (Human Consciousness) wedergebore word as Seun van God (Christ Consciousness)
Om ons deur die beperkinge van die lewe te laat breek in ŉ nuwe bewussyn — waar ons onsself sien as deel van God, en om God as deel van ons te ervaar

Wat hierdie Evangelie sê is die volgende: [1] Ons kan God net ervaar in ons liefde — and if you don’t get this, then nothing will ever satisfy your needs and expectations; [2] everything is spiritual — alles is een, en God is die naelstring wat dit aan mekaar verbind; [3] en die sleutel is vergiffenis — forgiveness will set you free!

Waarom het Jesus gesterf?

Want sy teologie was ‘verkeerd’ volgens die priesters en stamhoofde, en sy politiek was ŉ ‘bedreiging’ vir die mag van die Fariseërs.

Kom ons staan Sondag stil by DRIE gedeeltes uit die Evangelie van Johannes en kyk na die invloed en implikasies daarvan op ŉ progressiewe, inklusiewe Godsbeeld vir die tyd waarin ons leef.

“Daarop sê Jesus vir hulle: “Staan daar nie in julle wet geskrywe: ‘Ek het gesê: Julle is gode’ nie?” [Psalm 82:6] God noem hulle tot wie sy woord gekom het, dus ‘gode’, en wat daar geskrywe staan, kan nie verander word nie. Hoe sê julle dan vir My wat deur die Vader geheilig en na die wêreld toe gestuur is: ‘Jy praat godslasterlik’, omdat Ek gesê het: ‘Ek is die Seun van God’?” — Johannes 10:34-36
“Ek is die weg en die waarheid en die lewe. Niemand kom na die Vader toe behalwe deur My nie. As julle My ken, sal julle my Vader ook ken. En van nou af ken julle Hom en sien julle Hom ... Dít verseker Ek julle: Wie in My glo, sal ook die dinge doen wat Ek doen; en hy sal nog groter dinge as dit doen, omdat Ek na die Vader toe gaan.” — Johannes 14:6-7, 12
“Die heerlikheid wat U my gegee het, het ek ook aan hulle gegee, sodat hulle een kan wees net soos ons een is: Ek in hulle en U in my, sodat hulle volkome een met ons kan wees.” — Johannes 17:22-23

Baiemaal in my lewe was ek honger en het Christus sy brood en wyn met my gedeel. Hoeveel keer was ek blind en het hy my laat sien. Meermale verlore en het hy my kom haal. Hoe dikwels was ek dood en het hy my uit die graf gewek, die doeke om my weggedraai, en my herinner wat Lewe beteken. Hoeveel keer al myself teen ŉ kruis vasgespyker en het hy die spykers uit my hande en voete getrek met ŉ helende stem wat sê: “Kom uit die hel, want dis nie jou plek nie!”

DÍT is die Jesus in wie ek glo. Hierdie Jesus wat my herinner dat ek, in my broosheid en weerloosheid, ŉ Geliefde Seun van God is.

Hierdie liefde wen altyd.
Hierdie liefde is genoeg.